Jenny is een chronisch zieke poes die als vondeling naar het asiel is gebracht. Haar fysieke gesteldheid was slecht, maar Jenny was een vechtertje en nog niet klaar met het leven. Ondanks haar broze gezondheid en onzekere toekomst vond zij snel haar fijne adoptiebaasjes. Zij houden ons regelmatig op de hoogte:

Toen we de oproep voor Jenny zagen waren we eigenlijk al overstag. Ook bij de kennismaking was er direct een klik en wilde Jenny graag mee!

Ondanks haar leeftijd en kwalen wil ze graag geknuffeld worden en staat ze open voor allerlei indrukken. We hebben plekjes voor haar gecreëerd waar ze rustig kan slapen en rusten maar ze verkiest graag de bank en de kleedjes. Lekker eigenwijs dus en deze oudere dame heeft een duidelijke eigen wil.

We krijgen heel veel liefde terug ondanks dat ze wellicht niet lang meer heeft en we een poes adopteerden die er slecht aan toe was. Ik denk dat ze dankzij de rust en ruimte, nierdieet en de medicatie en de liefde heel erg is opgeknapt. Wonderlijk. Ze heeft een nierfunctie van 20% maar ze geniet nog en heeft behoorlijk wat energie. Ze dartelt en rent zelfs korte stukjes; deze dame heeft een behoorlijke levenswil.  Ze geniet van haar oude dagje en we doen er alles aan om haar een heerlijk thuis te bieden. Daar staat tegenover dat ze altijd blij is als we binnenkomen, ze graag bij ons ligt en slaapt, ze geniet van de tuin en ruimte, goed eet en drinkt. En steeds meer praat😆. . Jenny geniet van elke dag, dat doet ons ook heel goed. 
Het adopteren van een oudere zieke poes geeft ons voldoening en het besef dat je zo kan genieten van het kleine kwetsbare, de simpele dingen van het leven.